ความสนิทสนมที่น่าปรารถนามากที่สุด 10 อย่าง

Top 10 Intimacy Need

ความสนิทสนมที่น่าปรารถนามากที่สุด 10 อย่าง

1.การยอมรับ (Acceptance) เป็นความตั้งใจและพร้อมที่จะยอมรับด้วยความโปรดปรานในการตอบสนองในทางที่ดี (โรม 15:7)

2.ความรักใคร่ (Affection) เป็นการสื่อสารด้วยความห่วงใยและความใกล้ชิดผ่านทางการสัมผัสด้านร่างกาย (โรม 16:16)

3.การให้คุณค่า (Appreciation) เป็นการสื่อสารด้วยถ้อยคำและความรู้สึกต่อคนอื่นด้วยใจขอบพระคุณที่มีต่อกันและกัน (โคโลสี 11:2)

4.การแสดงความพอใจ (Approval) เป็นการแสดงออกถึงความยกย่องสรรเสริญ; ทางความคิดและการพูดในทางที่ดี (โรม 14:8)

5.การเอาใจใส่ (Attention) เป็นการนำเอาความคิดแห่งการเอาใจใส่ที่จะถ่ายทอดออกไปพร้อมกับให้ความสนใจและให้การสนับสนุน ในการเข้าไปสู่อีกโลกหนึ่ง

6.คำปลอบโยน (Comfort) "ความสามารถในการเข้าใจถึงความรู้สึกของคนอื่น" เรื่องนี้จะมาพร้อมกับคำพูด ความรู้สึก และการสัมผัส ซึ่งเป็นการรวมเอาความอ่อนโยนเข้ามาร่วมในความรู้สึกนี้ด้วย (โรม 12:15)

7.การหนุนใจ (Encouragement) เป็นการเคลื่อนไปด้วยแรงกระตุ้นและการชักชวนไปในทางที่ดีจะไปให้ถึงเป้าหมาย (1 เธสะโลนิกา 5:11, ฮีบรู 10:24)

8.การให้ความเคารพ (Respect) เป็นการเห็นถึงคุณค่าและให้ความเคารพอย่างสูง เป็นการถ่ายทอดสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดออกไป (โรม 12:10)

9.ความปลอดภัย (Security) เป็นหนึ่งในความมั่นใจกับความสัมพันธ์และมีอิสระจากการถูกปฎิบัติที่เลวร้าย (โรม 12:16)

10.การสนับสนุน (Support) เป็นการไปด้วยกันและช่วยแบ่งเบาภาระหนักอย่างอ่อนสุภาพ (กาลาเทีย 6:2)

(โดย ดร.ศจ.ปีเตอร์ คาง Dr.Rev.Peter Kang เทศนา ณ คริสตจักรสันติภาพสิงคโปร์ 2012)

ต้อนรับ ดร.ศจ.ปีเตอร์ คัง และภรรยา

          คจ.สันติภาพและคจ.ทรูเวย์ ได้ต้อนรับ ดร.ศจ.ปีเตอร์ คัง และภรรยา อ.คริสตินา คัง จากสหรัฐฯ ที่มีโอกาสมาร่วมรับใช้ ในการสัมมนาฟื้นฟูและการรักษาภายใน เมื่อวันที่ 7-8 กรกฎาคม 2012

     

วันอธิษฐานโลก Prayer day

วันอธิษฐานโลก (PRAYER DAY) เมื่่อ วันที่ 27 พ.ค. 2012 ณ คริสตจักรไทยทรีนิตี้ สิงคโปร์ 

           คริสตจักรไทยในสิงคโปร์ 7 คริสตจักร ร่วมจัดงานวันอธิษฐานโลก เพื่อสอดคล้องกับคริสตจักรทั่วโลกในการอธิษฐานเพื่อระลึกถึงวันที่พระเยซูคริสต์เจ้าทรงฟื้นคืนพระชนม์ครบ 50 วัน หรือเราเรียกวันนี้ว่า "วันเพนเทคอส" (กิจการ 2:1-13) ซึ่งคริสเตียนถือว่าเป็นวันคล้ายวันกำเนิดคริสตจักรด้วย

กิจการ 2:1-13 

       “เมื่อวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์มาถึง จำพวกศิษย์จึงรวมอยู่ในที่แห่งเดียวกัน ในทันใดนั้นมีเสียงมาจากฟ้าเหมือนเสียงพายุกล้า สั่นก้องทั่วตึกที่เขานั่งอยู่นั้น มีเปลวไฟสัณฐานเหมือนลิ้นปรากฏแก่เขา กระจายอยู่บนเขาสิ้นทุกคน เขาเหล่านั้น ก็ประกอบด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงตั้งต้นพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระวิญญาณทรงโปรดให้พูด มีพวกยิวจากทุกประเทศทั่วใต้ฟ้า ซึ่งเป็นผู้เกรงกลัวพระเจ้า มาอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม เมื่อมีเสียงอย่างนั้นเขาจึงพากันมา และฉงนสนเท่ห์ เพราะต่างคนต่างได้ยินเขาพูดภาษาของตัว คนทั้งปวงจึงประหลาดและอัศจรรย์ใจพูดว่า "ดูแน่ะ คนทั้งหลายที่พูดกันนั้นเป็นชาวกาลิลีทุกคนไม่ใช่หรือ

เหตุไฉนเราทุกคนได้ยินเขา พูดภาษาของบ้านเกิดเมืองนอนของเรา เช่นชาวปารเธียและมีเดีย ชาวเอลามและคนที่อยู่ในเขตแดนเมโสโปเตเมีย และแคว้นยูเดียและแคว้นคัปปาโดเซีย ในแคว้นปอนทัสและเอเชีย ในแคว้นฟรีเจีย แคว้นปัมฟีเลียและประเทศอียิปต์ ในแขวงเมืองลิเบียซึ่งขึ้นกับนครไซรีน และคนมาจากกรุงโรม ทั้งพวกยิวกับคนเข้าจารีตยิว ชาวเกาะครีตและชาวอาระเบีย เราทั้งหลายต่างก็ได้ยินคนเหล่านี้ กล่าวถึงมหกิจของพระเจ้า ตามภาษาของเราเอง" เขาทั้งหลายจึงอัศจรรย์ใจและฉงนสนเท่ห์ พูดกันว่า "นี่อะไรกัน " แต่บางคนเยาะเย้ยว่า "คนเหล่านั้นเมาเหล้าองุ่นใหม่ "